Luid lachend en pratend kwam Sylvia de klas binnen. Vandaag was er een kerstontbijt op school. Haar moeder liep achter haar aan met een grote schaal met versgebakken chocolade broodjes. Direct kwamen haar vriendinnen op haar af, om haar te begroeten.

“Wat zie je er mooi uit,” riep Dieneke.

“Wat zit je haar leuk’” riep Maria.

“Waar heb je die leuke oorbellen vandaan,” vroeg Janneke.

Sylvia was een populair meisje in de klas. Ze had ook alles mee. Een mooi huis, een knappe grote broer, rijke ouders. Daarbij kon ze ook nog goed leren.

Dana zat op haar stoeltje aan de grote ontbijttafel. Ze was een beetje jaloers op Sylvia. Niemand die haar kwam begroeten, toen ze met een rol beschuit de klas binnen kwam. Haar moeder was niet eens mee naar school gekomen. Eigenlijk was dat ook niet de schuld van haar moeder, want die was altijd moe door haar ziekte. Daarom hadden ze ook geen kerstboom in huis. Het was veel te vermoeiend voor haar moeder om die neer te zetten en daarna weer op te ruimen. Dana had geen vader. Die was overleden toen ze nog maar een klein meisje was.

Omdat de moeder van Dana niet kon werken, kon ze ook geen mooie kleren kopen voor Dana. Ze knipte het haar zelf en met Sinterklaas en Kerst waren er ook nooit cadeautjes. Er kwam wel altijd een pakket van de voedselbank. Daar was Dana erg blij mee. Daar zaten ook lekkere kerstkransjes in. Echt een verwennerij!

De kinderen gingen allemaal aan de ontbijttafel zitten. De ouders hadden inmiddels de klas verlaten.

De juf ging zitten en begon het kerstverhaal te vertellen. Ze vertelde van Jozef en Maria, die naar Bethlehem gingen. Er was geen plaats in de herberg. Daarom sliepen ze bij de os en ezel in een oude stal. Die nacht werd hun kindje Jezus geboren. De herders in het veld hoorden de engelen zingen. Zij vertelden de blijde boodschap aan de herders, die snel de ster volgden naar het stalletje. Ook de drie koningen uit het Oosten volgden de ster en vonden zo het kleine kindje Jezus in de kribbe. Ze gaven hem cadeautjes en hun liefde.

“Als je je hart openstelt voor de liefde, dan vind je God,” vertelde de Juf. “God heeft ons zo lief, dat hij ons zijn enige Zoon heeft gegeven; Jezus Christus. Toen Jezus groot werd, heeft hij die liefde van God met ons gedeeld. Het enige wat hij er voor terug wil, is dat wij het voorbeeld van Jezus volgen. God wil graag dat we lief zijn voor elkaar. Dat we elkaar helpen, zonder er zelf iets voor terug te willen hebben. Hoe zouden wij iemand deze kerst kunnen helpen?”

De kinderen haalden hun schouders op. Ze hadden geen idee.

“Denk er maar eens over na,” zei de Juf. “Laten we nu eerst genieten van het lekkere ontbijt.”

De kinderen gingen lekker eten en ondertussen vroeg de juf hoe ze thuis kerstmis vierden. Hadden ze een kerstboom, kerstversiering, een kerststalletje in huis. Toen ze bij Dana kwam met haar vraag, vertelde Dana dat ze geen kerstboom en versiering had en waarom.

“Wat zielig”, fluisterde Maria tegen Sylvia.

Na afloop van het kerstontbijt kwamen de ouders om de kinderen weer op te halen. Ze hadden kerstvakantie. In de auto vertelde Sylvia over het kerstontbijt.

“Weet je dat Dana helemaal geen kerstboom en kerstversiering thuis heeft,” vroeg ze haar moeder. Ze vertelde wat Dana gezegd had.

“Nu heb ik met Maria, Dieneke en Janneke afgesproken dat we een klein kerstboompje gaan kopen, zelf leuke ballen gaan tekenen en die dan naar Dana gaan brengen. De juf vroeg hoe wij deze kerst iemand zouden kunnen helpen. En dit leek ons wel een leuk idee.”

“Wat geweldig!” riep de moeder van Sylvia. “Misschien kan ik ze dan wel uitnodigen voor het kerstdiner. Dan hoeft de zieke moeder van Dana een dagje niet te koken.”

Zo gebeurde het, dat er de volgende dag bij Dana vier meisjes en een moeder met een kerstboompje op de stoep stonden. Dana wist niet wat haar overkwam.
Dat jaar hadden zij en haar moeder een kerstfeest, die ze niet snel meer zouden vergeten.

 

R.R. Marion

 

Je mag het verhaal gratis gebruiken, mits je een recensie achterlaat.